Mijn bevallingsverhaal

Mijn zwangerschappen en positieve beval ervaringen.

Het startte als volgt

Alle 3 mijn zwangerschappen verliepen heel voorspoedig. Ik ben een van de Lucky ones die geen dag misselijk is geweest en alleen de vermoeidheid van het eerste trimester vrij extreem heeft ervaren. Omdat ik een super fysiek beroep heb, dans, theater en workout docent, heb ik me de eerste zwangerschap weinig bezig gehouden met de inhoud van al dat veranderen van vorm. Als danser en docent weet ik instinctief heel goed wat mijn lichaam wel en niet aankan. Ook kan ik goed mijn grenzen vinden zonder er overheen te gaan. Instinctief heb ik, achteraf gezien, dus veel al correct gedaan omtrent gebruik van spieren.

Echter ben ik de eerste zwangerschap dus niet bewust bezig geweest met het trainen van mijn deep core. Nou was ik al fit en sterk dus bleek dit prima in orde te zijn maar achteraf had ik hier graag al wel informatie over gehad. Gek genoeg had ik hier nooit over gehoord. Niet in 8 jaar lang anatomie lessen te hebben gevolgd en ook niet in de eindeloze informatie die ik opzocht tijdens de eerste zwangerschap. Gek, als je bedenkt hoe belangrijk deze spiergroep is voor nu en vooral voor straks; de rest van je leven. Mijn tweede zwangerschap was ik nog langer en nog vaker moe omdat ik nou eenmaal een drukker leven had met een kind, ik besloot me te gaan verdiepen in gerichten oefeningen en workout. Tijdens mijn derde zwangerschap heb ik hier daadwerkelijk werk van gemaakt en dat is me heel goed bevallen! Letterlijk en figuurlijk.

Mijn eerste bevalling

De dag voor de uiteindelijke geboorte begon het al, om het kwartier een wee waar ik nog rustig mee kon wandelen, praten, koken, eten en zelfs; jawel, naar de intratuin om wat planten te shoppen.
Die nacht sliep ik onrustig, wetende dat het nu toch echt zou gebeuren. Uiteindelijk ben ik toch in slaap gevallen en werd om 9:00 wakker met een enorm heftige wee gevolgd door een gek dof geluid. Mijn vliezen. Ze waren gebroken bleek bij de volgende wee. Super ontspannen heb ik alle weeën op kunnen vangen al zittend, wiebelend en wippend op een bal. Rond 13:00 begon er een weeënstorm, minder leuk, die er voor zorgde dat ik in 45 min van 4 naar 10 cm ontsluiting ben gegaan en afsloot met de eerste perswee. De verloskundige kwam net binnen lopen en raadde me aan maar snel in het bevallingsbad te gaan zitten. Hier werd ik zo onwijs ontspannen van dat de persweeën maar om de 6/7 min kwamen. Wat voor mij persoonlijk een prettige bijkomstigheid was omdat ik zo even op adem kon komen van het geweld wat er aan vooraf was gegaan. Na een flinke 1,5 uur persen begon mijn baby het wat zwaarder te krijgen vertelde de Doppler ons. Met een knip in het vooruitzicht ben ik wat minder ontspannen gaan persen en ja hoor, daar was ze! Zonder knip, in 1 keer er uit geperst.Trots dat ik was op mezelf, verwonderd over de kunde van mijn lijf en wat een euforische herinnering heb ik aan deze eerste keer moeder worden overgehouden.

Mille
15:41 – 3040 gram – 48 cm

De tweede

De tweede zwangerschap was een grote verrassing. Na 4 maanden was het al weer raak. Gelukkig was het herstel van de bevalling mega voorspoedig verlopen en was ik op voorhand al getraind maar eigenlijk ben je er na 4 maanden echt nog niet. Dit merkte ik vooral in mijn uithoudingsvermogen als workout docent. Ik begon tijdens deze zwangerschap al bewuster met trainingen om te gaan. Bekeek wat ik nodig had en integreerde dit destijds in mijn lessen (sorry leerlingen, ik had het nodig). De zwangerschap verliep verder soepel en de bevalling was achteraf gezien in een vloek en een zucht voorbij. Achteraf gezien, want in het moment leek het eeuwig te duren voor mij. rond 11:00 begon ik wat te klagen over de harde buiken die zo heftig waren. Nadat die 2 uur lang om de 5 min kwamen en echt wel 2 min aanhielden ben ik toch maar de verloskundige gaan bellen. Ik bleek op 2cm ontsluiting te zitten en ben even gaan ontspannen in bad. De harde buiken bleken toch weeën want ze namen flink toe. Hoewel ik flink in beweging ben gebleven, heen en weer heb gelopen en tijdens of na elke wee goed van houding kon wisselen schiet het voor mijn gevoel totaal niet op. rond 18:00 zat ik op 5 cm en begon ik zelfs ontzettend moe te worden. Achteraf waarschijnlijk omdat ik had verwacht dat het sneller zou gaan, makkelijker zou gaan, me weer compleet zou overkomen in positieve zin. Maar het zat me tegen, het ging traag, ik werd moe en ongeduldig. Allemaal emoties die niet helpen bij een vorderende ontsluiting dus besloot ik te vragen mijn vliezen te breken. Dit heeft onze turbulente 2e dochter me niet in dank afgenomen en tussen 18:00 en 18:15 heb ik 1 lange wee gehad van 15 min lang waarin ik van 5 naar 10 cm ging. Al mijn eten er uit heb gespuugd en de afsluiting was dat ik 1 lange kramp had in mijn bovenbenen met een perswee die niet te houden was. Haar hoofdje was direct volledig naar beneden gezakt en ik mocht meepersen. in 2 keer persen was ze er al, in het water en kon ik haar zelf aanpakken. Het einde van de bevalling was wederom magisch. De eerste grote zus zien worden was magisch. De blik van mijn vriend in tranen met Mille op de arm met haar mond open wijzend naar de baby staat voor altijd op mijn netvlies.

Maas
18:19 – 3390 – 48 cm

De derde

Mijn derde en laatste bevalling was alles dat ik ooit heb durven dromen. Okay, op het begin na! om 3:00 ’s nachts stond ik het toilet te poetsen. Gek tijdstip natuurlijk, mijn vriend had als 4e in de rij buikgriep en had even zijn maaginhoud er uit gegooid. Ik wist het direct zeker, dit is de eerste echte wee na eindeloos veel voorweeën die ik die week had gehad. Ik had er zo veel zin in en keek er zo naar uit om alle kennis die ik inmiddels had opgedaan toe te passen tijdens mijn laatste bevalling. De eerste uren heb ik met weeëntimer in bed doorgebracht. Rond 5:00 besloot ik toch maar uit bed te gaan. Ondertussen was er een giga verbouwing op de begane grond gaande dus ging ik naar zolder, naar onze geïmproviseerde woonkamer en keuken. Nadat ik het ontbijt voor Mille en Maas alvast had klaargemaakt ben ik mijn vriend maar gaan wakker maken. “je hoeft niet te werken vandaag, maar je mag zo wel alvast het bevallingsbad opzetten”. Die was natuurlijk in 1 klap wakker.
Het ging soepel, ik ontbeet met de meiden, vlocht hun haren in en mijn vriend bracht ze naar de opvang. En toen, helemaal niks. Alles viel stil. Dat noemen ze een plateau fase, nou die van mij duurde dus 4 uur (!!) ik heb me nog nooit zo belazerd gevoeld als toen door mijn eigen lijf. Het was toch begonnen, hallo?!
Geslapen, gewandeld, geknuffeld. niks
Toen ben ik maar aan het werk gegaan, aan, nouja waar jij nu naar zit te kijken!
Rond 13:00 kwamen de weeën weer terug en zette het direct door, dat wist ik zeker. Na 15 min belde ik mijn verloskundige, dezelfde als bij de andere 2 bevallingen en ze kwam direct even kijken.
5 cm, yes! De geboorte fotografe Melissa van Heeckeren gebeld en ook zij kwam er direct aan!
Het ging geleidelijk en heel relaxed. Ik heb deze bevalling (op de ring of fire na) geen pijn ervaren. Mijn ademhaling had ik onder controle en na elke wee kon ik rustig van houding wisselen, eten, drinken, naar het toilet.
Om 16:00 werd het toch wat spannend want de kinderen moesten gehaald worden van de opvang, zouden ze op tijd terug zijn… Ja zeker.
Ze waren er bij, zoals ik had gehoopt. Geknuffeld, gelachen en gekletst tot daar de persweeën kwamen. de eerste zuchtte ik weg en toen ademde ik mee. Ik ademde haar zo naar beneden, tot aan de ring of fire, toen moest ik wel even mijn adem inhouden om haar er uit te krijgen!
En daar was ze dan, na de meest ontspannen en magische ervaring van mijn leven. De meest krachtige en zachte ervaring tegelijkertijd.

Mae
17:44 – 3340 gram – 48 cm

Trotse mama!

Welkom Mille, Maas
& Mae

Wat een kracht en perfecte symfonie aan hormonen zit er in je lichaam, het kan zo magisch zijn, zo groots en zo intiem.
Zo’n ervaring gun ik elke vrouw, elke mama en elke baby.

Hoe je geboorte ervaart is iets dat je doorgeeft, iets wat jouw kinderen meekrijgen en waar zij van uit zullen gaan wanneer zij ooit (misschien) geboorte gaan geven. Hoe mooi is het om hier in te investeren en hier trots op te kunnen zijn.

Ik hoop dat deze investering jou ook een stap dichter brengt naar een magische geboorte ervaring.